Mietek Folk – „Ucieczka z Nassau”
To drugie oficjalne wydawnictwo zespołu Mietek Folk. Pierwszy materiał był zapisem programu „Jolly Roger, czyli życie i śmierć pod piracką banderą”. „Ucieczka z Nassau” to już mniej zwarta kompozycyjnie płyta, choć tematyka piracka i morska oczywiście jest tu obecna.
Kwartet Beskid „Z muzyką po Europie”
Kwartet smyczkowy nie kojarzy nam się zbytnio z muzyką folkową. Ale też powiedzmy sobie szczerze, nie jest to aż takie nowum, żeby miało zrewolucjonizować nasze myślenie o tego rodzaju składach. Większym zaskoczeniem jest już zestawienie nazwy zespołu z prezentowaną muzyką. Kwartet Beskid zapowiada nam przede wszystkim góralszczyznę.
Łukasz Majewski „Na prawo od Jiczyna”
Kiedy mówi się o czeskich folkowych bardach, prawie każdy reaguje podobnie: „Aaaa, Nohavica!”. Co bardziej zorientowani przypomną sobie może jeszcze Karela Kryla, a już najbardziej błyskotliwi, skojarzą, że w filmie „Rok diabła” wystąpił z Nohavicą jeszcze Karel Plíhal. Łukasz Majewski postanowił przybliżyć polskiemu odbiorcy czeskich bardów. Jednak jego muzyczna podróż zaczyna się tam, gdzie większość naszych słuchaczy pewnie kończy.
Poles Apart „On, My, Ocean”
Przesympatyczna płyta, a za razem świadectwo tego, czego można dokonać przy pomocy współczesnej techniki. Znakomity kanadyjski szantymen i wykonawca pieśni morskich – Tom Lewis nagrał płytę z polskimi muzykami, bez potrzeby ruszania się z rodzinnej Kanady. Jego partie zarejestrowane były w Calgary, zaś Polacy nagrywali w Szczecinie, Katowicach i w domowym studiu Dariusza Sojki (znanego z grupy Carrantuohill) w Osinach. Taki sposób nagrywania stosuje się na świecie już od jakiegoś czasu, jednak w przypadku płyty polskich folkowców jest to chyba przypadek pierwszy.
Jakub Paluszkiewicz „Klucz”
Kategoria singer/songwriter to w Polsce gatunek niemal zawłaszczony przez tzw. poezję śpiewaną. Tymczasem Jakub Paluszkiewicz, choć niewątpliwie jest takim właśnie śpiewającym bardem, uparł się, by swoją twórczość wiązać ze sceną piosenki żeglarskiej. Oczywiście tam również nie brakuje śpiewających poetów, ale Paluszkiewicz brzmi wśród nich nadzwyczaj świeżo, ponieważ kroczy całkiem własną drogą.
Shafa „Shafa Gra”
Początki Shafy sięgają roku 2018, personalnie ten skład rozpięty jest gdzieś pomiędzy Wrocławiem a Cieszynem. I tu kończy się prosta część opisu tej płyty, bo w utworach zespół namieszał tak bardzo, że najprościej będzie ich granie opisać jako „muzyczna kuchnia fusion„.
Troty „Troty”
Okładka prezentuje szaloną ferajnę z grupy Troty w jakiejś drewutni, na dodatek logo wygląda na zabite dechami. Ani chybi musi tu chodzić o jakieś trociny, a muzykantom pochrzaniło się w nazwie… Jednak bez względu na to co naprawdę oznacza słowo Troty, to po przesłuchaniu płyty jestem za tym, żeby dopisali sobie na zakończenie literkę L. Ten materiał to prawdziwy dynamit i aż się człowiek cieszy że takie rzeczy gra się w Polsce.
ABC – „Twoje i Moje”
ABC Liryczny Duet Folkowy – tak brzmi pełna nazwa grupy, którą tworzy dwóch panów: Arkadiusz Wąsik i Bogdan Kuśka. Dziś obaj występują w legendarnej szantowej grupie Ryczące Dwudziestki, ale kiedy powstawał ten projekt, Arek, nazywany „Kosmosem”, był liderem celtyckiej grupy folk-rockowej Stonehenge.
Reflinka „Żeglując ku Marzeniom”
Nie przepadam za słowem „bardessa”, jednak do Agnieszki Snopek taka etykietka wyjątkowo dobrze pasuje. Posługująca się pseudonimem Reflinka gitarzystka i wokalistka od kilku lat pojawia się w stołecznych klubach, wykonując głównie piosenki spod żagli. Ale nie tylko, współpracuje również z zespołem Taorluath, który gra muzykę celtycką.
Warszawska grupa Glassgo powstała po rozpadzie zespołu Mordewind. Część muzyków, pod wodzą Mariusza Kuczewskiego, postanowiła kontynuować rozpoczętą jeszcze w poprzednim zespole przygodę z folk-rockiem. Różnica polega jednak na tym, że napisane przez lidera formacji piosenki nie mają już tak jednoznacznie morsko-żeglarskiego charakteru.
Powered by WordPress & Theme by Anders Norén