Sharon Shannon „The Reckoning”
Irlandzka harmonistka Sharon Shannon to od wielu lat jedna z najpewniejszych „firm” w całym światku muzyki celtyckiej. Każdą jej kolejną płytę można polecać, właściwie w ciemno. Z najnowszym albumem jest dokładnie tak samo. Różnica tylko taka, ze tym razem Sharon nie zaprosiła do studia tak wielu gości z irlandzkiej brytyjskiej sceny folkowej. To jednak bynajmniej nie znaczy, że ich tam zabrakło.
To że udało mi się prowadzić stronę o muzyce folkowej przez 20 lat i nie zająknąć się ani razu o fenomenie, jakim była grupa The Kelly Family, będąca swego czasu kwintesencją pop-folku, to z jednak strony sukces, z drugiej jednak pewne niedopatrzenie. Nadarzyła się okazja, by to naprawić.
Album „A Drop of the Hard Stuff” irlandzkiej grupy The Dubliners, to jedna z tych płyt, które zmieniły oblicze muzyki. I nie chodzi w tym przypadku o jakieś szczególne utwory czy nowatorskie wykonania, a o sam fakt, że debiutancka studyjna płyta Dublinersów w ogóle się ukazała, co pchnęło tą grupę na szerokie wody i pozwoliło im zbudować pozycję, która była już później tylko silniejsza i silniejsza. Wcześniejsze krążki, z rejestracjami koncertów, nie prezentowały tak wysokiej jakości.
Świetne połączenie vintage`owego brzmienia concertiny z nowocześnie brzmiącą sekcją, wspartą przez gitarę w stroju otwartym i pulsujący w rytmach typowych dla nurtu „coel nua” bodhran. Yvonne Bolton i Alan Jordan wraz zaproszonymi muzykami
Irlandczycy z Cruachan należą do europejskiej czołówki folk-metalowego grania. Choć nie wszystkie ich płyty wzbijają się na wyżyny gatunku, to jednak zawsze warto posłuchać nowych produkcji, ponieważ nawet jeżeli nie zaskakują nowymi pomysłami, to przynajmniej można być pewnym dobrego poziomu prezentowanych przez nich kompozycji.
Muzycy grupy Superbelle swoją muzykę określają jako „Electro Irish Trad”, pochodzą z emigranckiego środowiska Irlandczyków z Londynu i są stawiani za wzór tego, jak może brzmieć współczesna muzyka celtycka, niejako w przeciwwadze dla tradycyjnych pubowych grup uprawiających gatunek celidh.
Trzecia studyjna płyta irlandzkiej grupy The High Kings, to dowód na to, że same nazwiska nie nagrywają płyt. Muszą za nimi jeszcze stać żywi ludzie, którzy zrobią to z sercem. Kiedy anonsowano ich debiut, wytwórnia płytowa twierdziła, że to największe objawienie na scenie muzycznej od czasów The Clancy Brothers.
Powered by WordPress & Theme by Anders Norén