Lee Hazlewood – „Cowboy in Sweden”
W 1970 roku reżyser Torbjörn Axelman nakręcił dla szwedzkiej telewizji psychodeliczny paradokument „Cowboy in Sweden”, opowiadający historię podróży tytułowego Amerykanina po Szwecji. W głównej roli wystąpił wówczas pochodzący z Oklahomy piosenkarz country Lee Hazlewood.
Fenrir „Days of the Althing”
Francuska folk metalowa grupa Fenrir powstała w 2006 roku. Jej dzisiejsze wcielenie, zaprezentowane na EP-ce „Days of the Althing”, to już jednak właściwie zupełnie nowa historia.
Jeszcze w 2019 roku zespół nie stronił od srogich gitarowych riffów. Wprawdzie już wtedy dominował heavy metal, wsparty o skrzypce, a czasem nawet akustyczną gitarę, ale jednak zdarzało im się ostro łupnąć.
Kwartet Beskid „Z muzyką po Europie”
Kwartet smyczkowy nie kojarzy nam się zbytnio z muzyką folkową. Ale też powiedzmy sobie szczerze, nie jest to aż takie nowum, żeby miało zrewolucjonizować nasze myślenie o tego rodzaju składach. Większym zaskoczeniem jest już zestawienie nazwy zespołu z prezentowaną muzyką. Kwartet Beskid zapowiada nam przede wszystkim góralszczyznę.
Stroatklinkers „Vrizze Wind”
Holenderska grupa Stroatklinkers to zespół już od ponad dwudziestu lat nagrywający i koncertujący. Korzenie zespołu tkwią w starszych zespołach, grających country i folk, zaś kontrabasista związany był ze słynną rockową grupą Kayak.
Melmoth „Ars In Itinere”
Argentyński projekt Melmoth to granie z pogranicza darkwave, symfonicznego folk-metalu i muzyki dawnej. Mimo, że zespół pochodzi z Ameryki Południowej, dominują w jego brzmieniu nuty kojarzące się z dekadenckim stylem europejskich zespołów, poruszających się w podobnej stylistyce.
Łukasz Majewski „Na prawo od Jiczyna”
Kiedy mówi się o czeskich folkowych bardach, prawie każdy reaguje podobnie: „Aaaa, Nohavica!”. Co bardziej zorientowani przypomną sobie może jeszcze Karela Kryla, a już najbardziej błyskotliwi, skojarzą, że w filmie „Rok diabła” wystąpił z Nohavicą jeszcze Karel Plíhal. Łukasz Majewski postanowił przybliżyć polskiemu odbiorcy czeskich bardów. Jednak jego muzyczna podróż zaczyna się tam, gdzie większość naszych słuchaczy pewnie kończy.
Poles Apart „On, My, Ocean”
Przesympatyczna płyta, a za razem świadectwo tego, czego można dokonać przy pomocy współczesnej techniki. Znakomity kanadyjski szantymen i wykonawca pieśni morskich – Tom Lewis nagrał płytę z polskimi muzykami, bez potrzeby ruszania się z rodzinnej Kanady. Jego partie zarejestrowane były w Calgary, zaś Polacy nagrywali w Szczecinie, Katowicach i w domowym studiu Dariusza Sojki (znanego z grupy Carrantuohill) w Osinach. Taki sposób nagrywania stosuje się na świecie już od jakiegoś czasu, jednak w przypadku płyty polskich folkowców jest to chyba przypadek pierwszy.
Jakub Paluszkiewicz „Klucz”
Kategoria singer/songwriter to w Polsce gatunek niemal zawłaszczony przez tzw. poezję śpiewaną. Tymczasem Jakub Paluszkiewicz, choć niewątpliwie jest takim właśnie śpiewającym bardem, uparł się, by swoją twórczość wiązać ze sceną piosenki żeglarskiej. Oczywiście tam również nie brakuje śpiewających poetów, ale Paluszkiewicz brzmi wśród nich nadzwyczaj świeżo, ponieważ kroczy całkiem własną drogą.
Aires Bastardos „Lo Segundo”
Jeżeli Argentyna nie kojarzy się wam z celtyckim graniem, najwyższy czas, byście zmienili zdanie. Aires Bastardos to właśnie argentyńscy przedstawiciele punk-folka. Patronami tej odmiany tzw. Paddy Punka są takie zespoły jak The Pogues i Flogging Molly.
Faun „Midgard”
Poczynania niemieckiej (właściwie to niemiecko-austriacko-szwajcarskiej) grupy Faun śledzę od 20 lat, czyli od przełomowej płyty „Licht”, na której zespół odszedł od jarmarczno-folkowych inspiracji muzyką dawną, w kierunku pogańskiego fantasy folku. Wprawdzie nie wszystkie późniejsze nagrania tej grupy wpadły mi w ręce, jednak, gdy mam możliwość nadrobienia tych zaległości, chętnie z niej korzystam. Dokładnie tak jest w przypadku tej płyty.
Powered by WordPress & Theme by Anders Norén