Muzykę jaką gra zespół Branâ Keternâ zaliczam na własny użytek do gatunku „medieval folk”. Większość grup tego typu pochodzi z Niemiec, jednak ta grupa jest ze Szwajcarii. Być może dzięki temu mają nieco szersze inspiracje. Bretania, Szwecja, Włochy, Węgry i Irlandia to niezły misz masz. Na dodatek w wersji Szwajcarów brzmiacy spójnie.
Sami swoją muzykę nazywają „troll folkiem”. Pewnie z powodu mocnej sekcji bębnów, którym towarzyszą różne dudy, piszczałki i szałamaje. Fragmenty które brzmią w ten sposób przypominają włoską grupę Barbarian Pipe Band. Jednak gdzie trollom i barbarzyńcom do takich umiejętności, jakie ma wokalistka Branâ Keternâ? Czyżby porwali jakąś elfią księżniczkę?
Niektóre melodie są znacznie nowsze niż zespół chciałby to sugerować swoją muzyką. Ale aranżacje średniowieczno-folkowe robią swoje i całość brzmi niech archaicznie. Czy to możliwe żeby muzyka była jednocześnie postarzana i świeża? Branâ Keternâ udowadniają, że tak.
Page 76 of 285
Suwalska Kapela Biesiadno-Podwórkowa działa przy Regionalnym Ośrodku Kultury i Sztuki w Suwałkach od listopada 2004 r.
W obecnym składzie koncertują od kwietnia 2005. Repertuar kapeli obejmuje utwory z regionu Suwalszczyzny i pogranicza kultur, jak również znane i lubiane piosenki biesiadne, melodie podwórkowe oraz coraz częstsze kompozycje własne.
Tylko od początku roku kapela wykonała ponad 20 koncertów w Suwałkach, w regionie oraz poza granicami Polski (Czerniachowsk w Rosji, Mariampol na Litwie). Każdy koncert to kolejna wspaniała biesiada, podczas której publiczność z radością tańczy i śpiewa razem z kapelą.
Wkrótce osobna strona zespołu – będzie można usłyszeć niektóre utwory z repertuaru kapeli. Do zobaczenia na koncertach!!!
W kapeli grają:
Emil Kulbacki — klarnet, śpiew
Janusz Kolenkiewicz — gitara, śpiew
Andrzej Raczyło — akordeon, śpiew
Szczepan Sześciło — kontrabas, śpiew
Ireneusz Wasilewski — instr. perkusyjne
Józef Żukowski — trąbka, śpiew
Kontakt:
Emil Kulbacki – 505 724 354
e-mail: emileven@wp.pl
Urodził się w 1949 roku na ulicy Czerniakowskiej w Warszawie. Jest uznawany za wybitnego wokalistę, kolekcjonera wszystkiego, co związane z Warszawą. Stasiek to znakomity felietonista i kompozytor, a też menager. To również bard stolicy. Ten tytuł przejął po nieżyjącym od 42 lat legendarnym Stanisławie Grzesiuku. Obaj pochodzą z Czerniakowa, a mianowicie z Sielc. Wielanek mieszka z rodziną na Sadybie, a więc nadal na Czerniakowie. Całe życie Staśka Wielanka zapełnił folklor warszawski. Stał się jego znakomitym wykonawcą. W 1970 r. założył Kapelę Czerniakowską, którą kierował przez trzynaście lat. Kontynuatorem tej spuścizny jest Kapela Warszawska, którą Stasiek założył w 1985 roku. Wielanek jest menagerem Kapeli Czerniakowskiej.
Występował w wielu miejscach na świecie, wszędzie tam, gdzie zapraszali go Polacy spragnieni melodii z czasów młodości. Stasiek od lat marzył o nagraniu płyty z premierowymi utworami w klimacie tradycyjnie warszawskim, a jednocześnie idącej z duchem czasu. Gra była warta świeczki, bo ostatnią taką płytę nagrał trzydzieści lat temu Jarema Stępowski. W końcu przy pomocy profesjonalnych tekściarzy, a głównie Henryka Rejmera oraz szefa zespołu Kameleon – Hadriana Tabęckiego, który wyśmienicie zaaranżował jego pomysły muzyczne, stworzył wydany w zeszłym roku album „City Boy”. Są na nim piosenki skoczne, szybkie, można rzec młodzieżowe, walce, tanga i sentymentalne ballady. Nie mogło zabraknąć piosenki szemranej „Moje miasto szemrane Warszawa”.
Piosenkarz kreuje współczesny wizerunek postaci warszawskiego cwaniaka, chłopca z miasta, „honornego równiachy”, który dziś żyje w zupełnie innej Warszawie. O śpiewanych przez siebie piosenkach mówi, że „są najbardziej warszawskie z warszawskich”. Większość z nich powstała jeszcze przed wojną, jako naturalna twórczość folklorystyczna mieszkańców przedmieść, m.in. Woli i Czerniakowa. Piosenki takie jak: „Hanka”, „Bal na Gnojnej”, czy „Apasz” są znane przez chyba wszystkie pokolenia. Ale nie tylko te; do największych przebojów Staśka Wielanka zaliczane są również: „Nad warszawiaka nie ma cwaniaka”, „Warszawa da się lubić”, „U cioci na imieninach”. Stare piosenki warszawskiej ulicy, przedwojenne szlagiery, ale także piosenki legionowe, okupacyjne, lwowskie i żydowskie wykonywał, grając na gitarze i akordeonie. Wielanek nagrał ponad 30 płyt długogrających. W 1994 Stasiek Wielanek wydał antologię piosenki warszawskiej pt. „Szlagiery starej Warszawy”, gdzie zebrał teksty i nuty do ponad 170 utworów, takich jak szlagiery ze starej Warszawie, ballady więzienne, piosenki lwowskie, żydowskie, a także zdjęcia i informacje o ich twórcach i wykonawcach. Wydał również książkę „Warszawa w piosence, wierszu i anegdocie”.
Sejneńska Kapela Kresowa Sejneńska Kapela Kresowa powstała z inicjatywy Dariusza Tomczyka – Dyrektora Ośrodka Kultury w Sejnach w 2004r. W skład Kapeli wchodzą: Wiesiek Kibisz – akordeon, trąbka, Wojciech Ramotowski – banjo, Adam Łabanowski – kontrabas, Grzegorz Kucharzewski – gitara akustyczna, Piotr Kukolski – mandolina, Wiesław Auron – akordeon, klarnet, Marek Zawadzki – bęben, Dariusz Tomczyk – tara, tamburyno. W repertuarze ma tzw. muzykę podwórkową tj. lwowską, wileńską, warszawską oraz kompozycje własne mówiące o życiu Sejn. Biorą udział w przeglądach kapel podwórkowych oraz koncertują w regionie bawiąc publiczność takimi utworami jak: „U cioci na imieninach”, „Ach Franka, Franka”, „Tylko we Lwowie”, „Hej sokoły”.
Zespół zadebiutował w kwietniu 1995 r. na festiwalu Miechowice’95 w Bytomiu i zdobył tam Grand Prix i Nagrodę Publiczności. Brał udział w wielu imprezach i festiwalach (m in. DNI MORZA w Szczecinie, WIATRAK w Świnoujściu, SZANTY WE WROCŁAWIU, KUBRYK w Łodzi).
Do swych sukcesów może zaliczyć: III miejsce – Mikołajki ’95, Grand Prix – RAFA ’95 (Radom) i Nagrodę im. St. Hugilla Za Wierność Szancie Klasycznej – SHANTIES ’96 i SHANTIES ’98 (Kraków). W ub. roku, w Krakowie OFTRY zdobyły także nagrodę miesięcznika ŻAGLE im. Tomka Opoki.
Od kilku lat są gośćmi KUBRYKU. Zespół posiada w swoim dorobku utwory autorskie i własne aranżacje piosenek innych autorów. Stara się wykonywać jak najwięcej utworów a cappella, lecz nieobce jest mu korzystanie z takich instrumentów jak gitara, harmonijka ustna i flażolet.
skład:
Grzegorz Hatylak
Wojciech Krawętkowski
Łukasz Kruszyński
Grzegorz Opaluch
Bartosz Wąsik
Materiał własny zespołu
Paka z Grajewa ma 5 lat! Pochodzą z Grajewa. Muzycy z Kapeli Podwórkowej są nauczycielami muzyki, akustykami, pełnią ważne funkcje urzędowe. Granie to ich hobby.
Wyśmienita kapela podwórkowa po koncertach w kraju i za granicą ( Rzeżycy i Malcie-Łotwa, Lidzie i Grodnie-Białoruś, Łucku, Rawie Ruskiej i Lwowie-Ukraina) prezentuje dla państwa wspaniały program koncertu.
Kapela posiada w swoim repertuarze melodie byłych Kresów Wschodnich Polski, lwowskie, wileńskie i inne. Melodie te bawią młodych, dorosłych, smutnych i wesołych. Muzyka w wykonaniu „Paki z Grajewa” dostarcza miłych wrażeń i doznań estetycznych…jest znakomitym i relaksującym koncertem-show!
Kapela prezentuje 2-godzinny koncert. Posiadamy również melodie patriotyczne na koncerty rocznicowe polskich świat narodowych.
Skłąd zespołu:
Mirosław Siedlecki – vocal
Edward Szabat – klarnet
Adam Zanio – tamburyn
Bogusław Rząsa – akordeon
Bogdan Chorosiński – trąbka
Jan Lipowski – gitara
Wacław Cieślak – bas
Radosław Antoniak – bęben
Grupa powstała jesienią 1996 roku z inicjatywy Roberto Storace, początkowo ograniczając się do grania w irlandzkich pubach we Włoszech. Roberto miał już wieloletnie doświadczenie jako muzyk grający muzykę country i irlandzki folk. Przez jakiś czas godził granie w grupie Mistral z innymi zespołami. Podróże do Irlandii i Szkocji przekonały go jednak, że to właśnie muzyka celtycka powinna stać się jego przeznaczneniem.
Obecnie zespół występuje jako trio, jednak do 2005 roku grał w nim jeszcze skrzypek, Gianni Senes, którego pokonała wreszcie ciężka choroba. Podstawowe trio wspiera czasem grająca na bodhranie Raffaella Bergonzi.
Skład zespołu:
Roberto Storace – wokal, gitara 6- i 12-strunowa, bouzouki, banjo, akustyczna gitara basowa, instrumenty klawiszowe, harmonica
Marina Giribaldi – flet, tin whistle
Gianna Williams – wokal, harfa celtycka
Legendarna Kapela Czerniakowska powstała w grudniu 1968 roku.
Od 1971 r zespół zrealizował około 40 nagrań archiwalnych i kilkanaście programów telewizyjnych i radiowych.
W 1972 została nagrana pierwsza płyta w Polskich Nagraniach.
Kapela Czerniakowska to też: 3 złote płyty
Na estradzie odbyliśmy ok 4000 koncertów w Polsce i za granicą : Francja, USA, Niemcy, Czechosłowacja, ZSRR, Szwecja, Anglia.
Oprócz udziału w t.zw. składankach zostały specjalnie dla nas napisane programy: Wiadomo Stolica, Spotkajmy się w Warszawie, Do Pana Wiecha się uśmiecham, Dryndą po Warszawie, Warszawa jest jedna.
Przez 20 lat pracy spotkaliśmy się ze wszystkimi znanymi nazwiskami polskiej sceny estradowej. Ostatnie w swoim życiu występy odbył z nami Mieczysław Fogg.
Nasza kapela istnieje od stycznia 2001 roku. Jesteśmy czteroosobowym zespołem wokalno-instrumentalnym z Opola Lubelskiego. Repertuar nasz stanowią pieśni podwórkowe oraz pieśni biesiadne. Występujemy podczas różnego rodzaju imprez plenerowych, kameralnych. Bierzemy udział w przeglądach. Bawimy ludzi na bankietach, weselach oraz spotkaniach okolicznościowych.
Jesteśmy dwukrotnymi laureatami Puławskiego Przeglądu Zespołów Biesiadnych w latach 2001 oraz 2002.
Skład zespołu:
Janek – gitara akustyczna, śpiew
Darek – akordeon, śpiew
Paweł – mandolinowe banjo, harmonijka ustna
Paweł – kontrabas
Wydawnictwo Osho specjalizuje się we wszelkich sprawach dotyczących medytacji i kultury Dalekiego Wschodu. Od książek, audycji i muzyki, do przeróżnego asortymentu promującego taki styl życia. Szefem firmy jesz człowiek, który dla wielu jest synonimem współczesnego szamanizmu.
Płyta „Osho Zen Tarot” ma towarzayszyć układaniu kart, które można kupić razem z albumem lub osobno. Dla mnie tarot – zwłaszcza w wersji new age, to rzecz zbyt wątpliwa, by zajmować się nią na poważnie. Jednak muzyka, którą proponuja nam specjaliści z Osho brzmi interesująco.
Relaksacyjne, flawiszowe orkiestracje przepełnione klimatem Dalekiego Wschodu, to przepis na dobrą płytę. Dlatego też mimo że nie znam ani grających tu muzyków, ani pochodzenia tych melodii, to po tą i inne płyty ze znaczkiem Osho chętnie sięgnę.
