Clannad – irlandzki zespół muzyczny. Gra trudną do jednoznacznego określenia muzykę z pogranicza folku, new age`u, rocka, popu, muzyki mistycznej i irlandzkiej.

Nazwa Clannad pochodzi od irlandzkiego wyrażenia Clann as Dobhar, co znaczy „rodzina z Dobhar” (wym. `dor`). Nazwę skrócono na potrzeby „marketingowe”.

Początki zespołu to historia bardzo umuzykalnionej rodziny Brennanów. Mieszkali w hrabstwie Donegal, w parafii Gweedore. Leo Brennan, właściciel lokalnego pubu, miał dziewięcioro dzieci. Spośród nich trójka (Maire, Pol i Ciaran) w młodym wieku zaczęła śpiewać i grać w ojcowskim lokalu. W krótkim czasie przyłączyli się do nich wujowie Padraig i Noel Dugannowie, dokładając do brzmienia zespołu głównie tradycyjno-irlandzki akompaniament.

Pierwszy sukces zespołu przyszedł dość niespodziewanie w 1970. Clannad wygrał wtedy prestiżowy festiwal folkowy Letterkenny Folk Festival, a jako główną nagrodę otrzymał możliwość nagrania własnej płyty. Ta weszła na rynek dopiero w roku 1973 (Clannad). W ten właśnie sposób zespół zadebiutował na rynku muzycznym. Kolejna płyta (Fuaim) wydana została w 1982. Brzmienie zespołu wzbogaciła kolejna (obok Maire) siostra Brennan, Eithne, znana skądinąd jako Enya.

Pod koniec tego samego roku zespół otrzymał propozycję nagrania ścieżki dźwiękowej do irlandzkiego thrillera Harry`s Game. Całe wyspy brytyjskie zostały porwane przez delikatne gaelickie dźwięki stworzone przez Clannad. Mimo iż cały tekst zaśpiewany został po irlandzku, utwór trafił na szczyty brytyjskich list przebojów. Owocem tego zamieszania była wydana w 1983 roku płyta Magical Ring.

W 1984 zespół poproszono o nagranie ścieżki dźwiękowej do brytyjskiego serialu Robin of Sherwood. Również to przedsięwzięcie przyniosło im sławę i popularność, a serial stał się światowym przebojem. W tym okresie Clannad otrzymał m.in. nagrodę Ivor Novello oraz BAFTA (British Academy of Film and TV Arts).

Rok 1985 przyniósł najbardziej mistyczny i mesmeryczny album zespołu – Macalla. Przy akompaniamencie mocniejszego, elektronicznego brzmienia, głos Maire błądził pomiędzy melancholią a skrajną radością. Przyjaźń pomiędzy Clannadem a innym irlandzkim zespołem – U2 – zaowocowała utworem „In a Lifetime” śpiewanym w duecie z Bono.

Dwa lata później irlandzkie dźwięki zabrzmiały w Los Angeles, gdzie Clannad kończył swoją kolejną płytę – Sirius – we współpracy z najznamienitszymi muzykami zza Atlantyku. Następne lata przyniosły kolejne płyty, kolejne sukcesy, krąg publiczności coraz bardziej się poszerzał.

W latach dziewięćdziesiątych zespół nagrywał kolejne płyty, jednak, jak sami mówili, potrzebowali od siebie też trochę odpocząć. Stąd każde z nich gra również w innych zespołach oraz wydaje solowe płyty. Jednak bilans tych 10 lat (do roku 1999) to pięć nowych albumów.

Źródło: WIKIPEDIA