Cotton Cat to warszawski zespół łączący elementy poezji śpiewanej oraz folku irlandzkiego i amerykańskiego. Obecny skład grupy to: Aneta Michalska (śpiew), Kuba Michalski (śpiew, gitara) i Piotr Szewczenko (gitara). Zespół wydał cztery płyty: „Sunrise over Bishops Avenue”(1995), „Oko ciszy” (1997), „Irlandzki diabeł”(1999) i „Koncert”(2003).
Repertuar Cotton Cat to przede wszystkim autorskie kompozycje Anety i Kuby Michalskich. Obok nich zespół wykonuje tradycyjne piosenki irlandzkie i folkowe ballady amerykańskie m.in. Boba Dylana, Joan Baez, Paula Simona, Joni Mitchell i Dona McLeana.
Założycielami zespołu są Aneta i Kuba Michalscy (małżeństwo), śpiewający swoje własne kompozycje. W początkowym okresie działalności zespołowi najbliżej było do amerykańskiego folk-rocka, zarówno w warstwie instrumentalnej jak i wokalnej (głos Anety przypomina w barwie Joan Baez).
Pierwsza płyta nagrana została w większości po angielsku z udziałem m.in. Michała Grymuzy (gitara) i „Kciuka” (bas). Brzmienie wydanego dwa lata później „Oka ciszy” to lekki skręt w stronę popu, z nadal obecnymi elementami folkowymi, a od strony tekstowej – zbliżenie do piosenki literackiej. Na omawianej płycie w składzie grupy pojawił się, obecny już wcześniej na koncertach gitarzysta Piotr Szewczenko.
Kolejne dwa albumy nagrane zostały już niemal wyłącznie akustycznie z udziałem m.in. basisty i flecisty Wojciecha Sobolewskiego, grającego z Cotton Cat do 2003r. Materiał, który znalazł się na tych płytach, to w połowie tradycyjne piosenki irlandzkie i szkockie, a w połowie autorskie ballady Anety i Kuby, które najczęściej nawiązują także do motywów celtyckich. Zespół występował m.in. na Festiwalu Celtyckim w Dowspudzie i Dniach Świętego Patryka w teatrze Rampa.
Najbardziej znane piosenki: „Celtycka noc”, „W Dublinie”, „Trzy pory roku”, „Opowieść o Ikarze”, „Pożegnanie gór”, „Elaine”, „Jeździec nocy”, oraz „Piwo w dzban i piwo z dzbana” (wiersz Roberta Burnsa z muzyką Kuby Michalskiego).

Źródło: WIKIPEDIA