Grupa Dioniso Folk Band skorzystała z doświadczeń starszych zespołów reprezentujących włoską scenę folk-rockową. Modena City Ramblers czy Folkabbestia to nazwy, które same przychodzą na myśl, kiedy słuchamy krążka zatytułowanego „I testardi fiori della speranza”. Tak jak w przypadku wczesnych płyt obu wspomnianych kapel punktem wyjścia dla własnych poszukiwań jest tkwiąca gdzieś pod skórą muzyka celtycka i to zarówno ta irlandzka, grana na modłę The Pogues, ale również kontynentalna, z prześwietną wersją bretońskiej pieśni morskiej „Le grand coureur”.
Celtyckie dźwięki pobrzmiewają tu w wielu partiach instrumentalnych. Kiedy jednak zaczyna się śpiewanie, to Włosi są już generalnie u siebie. Jak przystało na spadkobierców mocnej sceny folka zaangażowanego politycznie, Dioniso Folk Band śpiewają właściwie o wszystkim.
Massimo De Vita, wokalista zespołu, obdarzony jest mocnym głosem, śpiewa z dużą pewnością siebie, można tego słuchać z dużą przyjemnością, bo język włoski ma taką specyfikę, że służy mu ekspresja. Instrumentaliści również radzą sobie wyjątkowo sprawnie, a instrumentów w tym składzie nie brakuje, oprócz rockowej sekcji mamy choćby ukulele, oud, tin i low whistle, cornamusę, bodhran, harfę celtycką, flety, irlandzkie bouzouki, quenę, banjo i inne.
„I testardi fiori della speranza”, to album, którego można słuchać wielokrotnie, z rosnąca przyjemnością.
Utwory: 1. La ballata dei buoni propositi 2. Il mondo alla fine del mondo 3. Il mercante della sganasseta 4. A taranta 5. Campo di mine 6. Via dalla cattiva strada 7. Pensieri di provincia 8. Non si ammazzano anche i pipistrelli così 9. Le grand coureur 10. Il treno ha fischiato 11. La Badoglieride 12. Considerato che
Wyd. Dioniso Folk Band 2009
Dodaj komentarz