Założycielem i liderem grupy jest szwedzki multiinstrumentalista Ale Möller, czołowa postać szwedzkiej tradycyjnej muzyki folkowej.
Swoją karierę muzyczną rozpoczął – zainspirowany twórczością Clifforda Browna – od jazzu i gry na trąbce. Wpływ na zmianę jego zainteresowań miał grecki muzyk Christos Mitrencis, którego spotkanie zaowocowało u Möllera pasją do greckiej muzyki i nowego instrumentu – bazuki. W następnych latach koncertował z grecką orkiestrą w Grecji, poznawał kulturę tego kraju, a przez współpracę z greckimi muzykami (m.in. kompozytorem Mikisem Teodorakisem) wzbogacał swoje umiejętności. Rosnące przekonanie, że siła greckiej muzyki tkwi w odniesieniach do własnej historii skłoniło go do powrotu do Szwecji i odkrywania własnych korzeni.

W roku 1980 przeprowadził się do regionu Dalarna (Szwecja), gdzie odkrył mistrzów gry na tradycyjnych, ludowych skrzypcach. Dziesięć lat poświęcił na naukę tradycyjnych pieśni i muzyki oraz na poznawanie kultury tego regionu. Równocześnie podjął pracę nad dostosowaniem utworów skomponowanych na ludowe skrzypce do bazuki. Ale jako główny instrument obrał mandolę, którą dostosował do wykonywania charakterystycznej szwedzkiej muzyki ludowej.
Aby rozszerzyć granice skandynawskiej muzyki folkowej Ale Möller realizował projekty muzyczne z takimi grupami jak Filarfolket czy Jordan. Nagrywał liczne płyty pod własnym nazwiskiem i był współproducentem wielu innych płyt, wśród nich pierwszego solowego album wokalistki Leny Willenmark. Potrzeba wprowadzenia wolności i improwizacji do muzyki folkowej została wykorzystana podczas nagrywania albumów, wydanych w międzynarodowym wydawnictwie płytowym ECM, które odniosły sukcesy w połowie lat 90-tych (np. płyta „Nordan”, która zdobyła wiele nagród, m.in. Grammy w Szwecji i Deutsche Musikkritikerpreis w Niemczech). Ceniąc w twórczości muzycznej improwizację Möller często grywał z muzykami jazzowymi i improwizującymi muzykami folkowymi z różnych kultur. Bardzo ważnym miejscem dla takich spotkań była grupa Enteli (1985-1995), w której skład wchodził Möller, Willemark, saksofonista jazzowy Jonas Knutsson, grający na klawiszach Johan Söderqvist i perkusista Bengt Berger. Ale Möller zaangażował się także w projekty realizowane w Norwegii. Współpracował m.in. z mistrzem skrzypiec Gunnarem Stubseidem i piosenkarką Kirsten Braten Berg. Album „Min Kvedarlund” w wykonaniu Braten Berg wyprodukowany przez Möllera, zdobył norweskie Grammy. W 1987 r. Möller i Willenmark wraz z Perem Gudmundsonem (mistrz gry na skrzypcach) założyli tradycyjny folkowy zespół „Frifot”, który istnieje do dziś i odnosi liczne sukcesy na koncertach w kraju i zagranicą (m.in. w Japonii).
Przez ostatnie lata główny cel jego rozwoju skupił się na współpracy z muzykami wywodzącymi się z różnych kultury i tradycji. Wraz z Jonasem Knutssonem utworzył w 1998 r. w Stockholm Folk Music Big Band – zespół złożony z 14 muzyków pochodzących z różnych stron świata.
Na takiej współpracy bazuje również Ale Möller Band – zespół złożony z wielobarwnej grupy muzyków zakorzenionych w różnych kulturach muzycznych. Muzyka zespołu zawiera skandynawską melancholię, greckie i senegalskie wokale, perkusję rodem z Ameryki Łacińskiej i wiele innych. Jest bardzo ekspresyjna i dynamiczna, jednocześnie pełna dowcipu, fantazji i humoru.

Ale Möller komponuje także muzykę do filmów i spektakli teatralnych.

Skład Ale Möller Band:
Ale Möller
Maria Stellas – tancerka i piosenkarka pochodzenia szwedzko-greckiego
Mamadour Sene – piosenkarz i akrobata z Senegalu
Magnus Stinnerbom – mistrz fidla z regionu Värmland
Rafael Sida Huzar – perkusista z Meksyku