Peter Seeger, (ur. 3 maja 1919 roku w Nowym Jorku), znany szerszej publiczności jako Pete Seeger – amerykański piosenkarz i działacz polityczny. Dzięki niemu rozwinęła się muzyka folk, był także pionierem protest songu w latach 50. i 60.. Jest najbardziej znany jako autor lub współautor utworów Where Have All the Flowers Gone, If I Had a Hammer i Turn, Turn, Turn, które zostały nagrane przez wielu artystów, zarówno tych spod znaku muzyki folk, jak i tych, którzy nie mają z nią nic wspólnego i które są śpiewane do dziś na całym świecie. Flowers były przebojem The Kingston Trio (1962), Marleny Dietrich, która śpiewała ten utwór po angielsku, niemiecku i francusku (1962) i Johnny’ego Riversa (1965), a w Polsce Sławy Przybylskiej (pod tytułem Gdzie są kwiaty z tamtych lat). If I Had a Hammer okazał się hitem w wykonaniu Peter, Paul and Mary (1962) i Trini Lopeza (1963). Brytyjski zespół The Byrds spopularyzował zaś Turn, Turn, Turn w połowie lat 60.
Jego ojciec, Charles Seeger był muzykologiem i badaczem muzyki niepochodzącej z Zachodu. Rodzeństwo, Mike Seeger i Peggy Seeger również osiągnęli sukces jako muzycy. Brat przyrodni z kolei, Mike Seeger założył zespół New Lost City Ramblers. Sam Seeger uczył się w Avon Old Farms w Connecticut, a następnie na Harvard University, lecz opuścił go w połowie lat 30. będąc w drugiej klasie. W 1943 ożenił się z Toshi-Aline Oshtą, której wsparcie – zdaniem samego Seegera – pozwoliło przeżyć artyście resztę życia. Pete i Toshi mają trójkę dzieci, Danny’ego, Mekę i Tinyę.
W późnych latach 30. i 40. – po tym jak opuścił Harvard, na którym studiował dziennikarstwo – Seeger spotkał i uległ wpływom wielu ważnych piosenkarzy, Woody’ego Guthriego czy Leadbelly’ego. Guthriego spotkał podczas „Gron gniewu”, koncertu zorganizowanego dla robotników-imigrantów i niedługo po tym wydarzeniu dwójka zaczęła ze sobą współpracować.
Seeger był jednym z założycieli grupy folkowej The Almanac Singers z Woodym Guthrie i The Weavers z Lee Haysem i Ronniem Gilbertem. The Weavers odnosili znaczne sukcesy we wczesnych latach 50. zanim zostali wpisani na czarną listę podczas maccartyzmu. W 1954 Seeger został wezwany przed oblicze Komitetu do spraw ruchów antyamerykańskich, a potem, przez następne 17 lat był bojkotowany przez publiczne media.
Seeger rozpoczął karierę solową w 1958 roku, znaną z utworów If I Had a Hammer (napisanym wspólnie z Lee Haysem), Turn, Turn, Turn (inspirowanym Księgą Koheleta) i We Shall Overcome, zaczerpniętym z murzyńskich pieśni religijnych.
W latach 60., Seeger napisał klasyczną już książkę Jak grać na pięciostrunowym banjo, która sprawiła, że wiele osób zaczęło grać na tym instrumencie. Artysta wynalazł również tak zwane Seeger Banjo, które jest dłuższe od normalnego o trzy progi i nieco dłuższe od gitary basowej, posiada też nieco niższy dźwięk.
Początkowo Seeger był gorącym poplecznikiem Boba Dylana, lecz w 1965 roku, podczas Newport Folk Festival, gdy Dylan zaczął wprowadzać do muzyki folk dźwięki instrumentów elektrycznych, wpadł w furię i podobno wkroczył na scenę z siekierą, by porozcinać kable; sam Seeger wyjaśnia natomiast, że gdy odmówiono mu ściszenia aparatury, powiedział „Niech to wszyscy diabli, gdybym miał topór, poprzecinałbym te kable”.
Seeger jest członkiem Clearwater Group, organizacji założonej w 1966 roku, mającej na celu zwrócenie uwagi na zanieczyszczenie rzeki Hudson i podjęcie działań zmierzających do jego ograniczenia. W ramach tych działań, w 1969 po rzece zaczął pływać slup Clearwater, który raz służy jako sala lekcyjna, scena lub laboratorium, a jego załoga jest złożona z wolontariuszy. Seeger był znany ze swoich komunistycznych przekonań. Początkowo wysławiał nawet stalinowski Związek Radziecki, jednak po ujawnieniu zbrodni tego systemu, zaczął się od niego odżegnywać.
Źródło: WIKIPEDIA
