Celtycki rock w wersji unplugged. Właściwie to możnaby uznać, że folk-rock pozbawiony ostrego gitarowego kopa wiele traci na wartości. Okazuje się jednak że w przypadku dobrego zespołu, a takim jest niewątpliwie grupa Toma Lenahana, muzyka nabiera po prostu nieco innego wymiaru, jast bardziej poetycka, a z drugiej strony nawet w wersji akustycznej zawiera sporo „czadu”.

Czołowym instrumentem stają się tu dudy Toma. Gra on też na tin whistle. Z kolei skrzypek kapeli – Clarence Ferrari – gra tu też na gitarze rytmicznej. Gościnnie w kilku utworach pojawia się tu Mary Rafferty, członkini popularnej amerykańskiej grupy folkowej Cherish the Ladies. W utworach takich jak „The Road to Lisdoonvarna” możemy podziwiać jej grę na akordeonie guzikowym.

Na płycie „Contrary Motion” pojawia się też po raz pierwszy utwór „New York Lullabye”, który powrócił na albumie „Brand New Bag” z 2002 roku.

Album został włączony do jednej z kampanii Amnesty International.

Taclem