Alan Doyle, Séan McCann, Darrell Power i Bob Hallett spotkali się z zamiarem stworzenia zespołu grającego tradycyjną muzykę z Nowej Fundlandii, tak powstało Great Big Sea. Trudno w kilku słowach opisać dźwięki jakimi posługuje się GBS. Ich energiczna muzyka związana jest nierozerwalnie z celtyckim rockiem, pozostając jednocześnie muzyką tradycyjną. Bob, zespołowy multiinstrumentalista, stwierdził kiedyś że GBS jest „naprawdę agresywnym bandem folkowym, który dokonał zaślubin tradycji celtyckiej z nowoczesnymi rytmami”. Niektóre z wykonywanych przez nich utworów mają cztero lub pięciowieczną historię, a inne są ich kompozycjami.
Zaczynali jako grupa Rankin Streat, Séan (bodhran, tin whistle, gitara) i Bob (skrzypce, akordeon, mandolina, concertina i bouzuki), później spotykali się z Darrellem (bas i akustyczna gitara) i Alanem (gitara, wokal, instrumenty klawiszowe) i w 1991 roku zmienili nazwę na Great Big Sea. Do sukcesów grupy można zaliczy wspólne granie z The Chieftains na płycie „Fire in the Kitchen”.
W 1992 roku zespół wypuścił album „Great Big Sea”, który sami wyprodukowali, później doczekał się reedycji przez kanadyjską filię Warner Music. Ich drugi album, „Up”, wydany został we wrześniu 1995 roku i szybko osiągnął status platynowej płyty (w Kanadzie 100,000). Trzeci kanadyjski album (w międzynarodowej dyskografii – amerykańskiej i europejskiej – panuje pewien bałagan), „Play” wypuszczany w czerwcu 1997 roku w ciągu trzech miesięcy osiągnął platynę, a do końca lutego 1998 sprzedał się w ilości ponad 200,000 (podwójna platyna). Tymczasem Amerykanie wydali płytę „Rant & Roar” z wczesnymi nagraniami zespołu. Przedostatni album – „Turn” można było kupić w Polsce. Ostatni album „Road Rage” jeszcze do nas nie dotarł.
Zespół koncertował w Krakowie podczas jednego z festiwali Shanties.

Taclem