Gilles był zawsze jednym z moich ulubionych pieśniarzy bretonskich. „Comme je voudrai !” to doskonały przykład celtyckiego folkrocka w jego wykonaniu. Dominują tu porywajace songi, zaśpiewane niesamowitym głosem Gilles’a.
Od tytułowego „Comme je voudrai !” po kończący płytę „Marv eo ma Mestrez” mamy do czynienia ze świetnymi aranżacjami. Niekiedy jest nastrojowo, jak choćby w utworach „Erika, Erika” i „Blanche et Bleue”. Połamane rytmy „Tregont Ble Zo” kojarzą się z nowoczesnym bretońskim graniem.
Gilles Servat należy do tych artystów bretońskich którzy chętnie sięgają niekiedy po utwory irlandzkie i szkockie. Również na tej płycie nie brakuje takich nawiazań. Oprócz utworów takich jak „To Scots Friends”, czy „Au bord du lac Pontchartrain” mamy tu doskonałą wersję ballady „On Raglan Road”.
Ja polubiłem głos Gilles’a wiele lat temu, myślę że może się on podobać nie tylko wielbicielom muzyki celtyckiej.

Taclem