Sejneńska Kapela Kresowa Sejneńska Kapela Kresowa powstała z inicjatywy Dariusza Tomczyka – Dyrektora Ośrodka Kultury w Sejnach w 2004r. W skład Kapeli wchodzą: Wiesiek Kibisz – akordeon, trąbka, Wojciech Ramotowski – banjo, Adam Łabanowski – kontrabas, Grzegorz Kucharzewski – gitara akustyczna, Piotr Kukolski – mandolina, Wiesław Auron – akordeon, klarnet, Marek Zawadzki – bęben, Dariusz Tomczyk – tara, tamburyno. W repertuarze ma tzw. muzykę podwórkową tj. lwowską, wileńską, warszawską oraz kompozycje własne mówiące o życiu Sejn. Biorą udział w przeglądach kapel podwórkowych oraz koncertują w regionie bawiąc publiczność takimi utworami jak: „U cioci na imieninach”, „Ach Franka, Franka”, „Tylko we Lwowie”, „Hej sokoły”.
Miesiąc: Sierpień 2007 (Page 2 of 3)
Zespół zadebiutował w kwietniu 1995 r. na festiwalu Miechowice’95 w Bytomiu i zdobył tam Grand Prix i Nagrodę Publiczności. Brał udział w wielu imprezach i festiwalach (m in. DNI MORZA w Szczecinie, WIATRAK w Świnoujściu, SZANTY WE WROCŁAWIU, KUBRYK w Łodzi).
Do swych sukcesów może zaliczyć: III miejsce – Mikołajki ’95, Grand Prix – RAFA ’95 (Radom) i Nagrodę im. St. Hugilla Za Wierność Szancie Klasycznej – SHANTIES ’96 i SHANTIES ’98 (Kraków). W ub. roku, w Krakowie OFTRY zdobyły także nagrodę miesięcznika ŻAGLE im. Tomka Opoki.
Od kilku lat są gośćmi KUBRYKU. Zespół posiada w swoim dorobku utwory autorskie i własne aranżacje piosenek innych autorów. Stara się wykonywać jak najwięcej utworów a cappella, lecz nieobce jest mu korzystanie z takich instrumentów jak gitara, harmonijka ustna i flażolet.
skład:
Grzegorz Hatylak
Wojciech Krawętkowski
Łukasz Kruszyński
Grzegorz Opaluch
Bartosz Wąsik
Materiał własny zespołu
Paka z Grajewa ma 5 lat! Pochodzą z Grajewa. Muzycy z Kapeli Podwórkowej są nauczycielami muzyki, akustykami, pełnią ważne funkcje urzędowe. Granie to ich hobby.
Wyśmienita kapela podwórkowa po koncertach w kraju i za granicą ( Rzeżycy i Malcie-Łotwa, Lidzie i Grodnie-Białoruś, Łucku, Rawie Ruskiej i Lwowie-Ukraina) prezentuje dla państwa wspaniały program koncertu.
Kapela posiada w swoim repertuarze melodie byłych Kresów Wschodnich Polski, lwowskie, wileńskie i inne. Melodie te bawią młodych, dorosłych, smutnych i wesołych. Muzyka w wykonaniu „Paki z Grajewa” dostarcza miłych wrażeń i doznań estetycznych…jest znakomitym i relaksującym koncertem-show!
Kapela prezentuje 2-godzinny koncert. Posiadamy również melodie patriotyczne na koncerty rocznicowe polskich świat narodowych.
Skłąd zespołu:
Mirosław Siedlecki – vocal
Edward Szabat – klarnet
Adam Zanio – tamburyn
Bogusław Rząsa – akordeon
Bogdan Chorosiński – trąbka
Jan Lipowski – gitara
Wacław Cieślak – bas
Radosław Antoniak – bęben
Grupa powstała jesienią 1996 roku z inicjatywy Roberto Storace, początkowo ograniczając się do grania w irlandzkich pubach we Włoszech. Roberto miał już wieloletnie doświadczenie jako muzyk grający muzykę country i irlandzki folk. Przez jakiś czas godził granie w grupie Mistral z innymi zespołami. Podróże do Irlandii i Szkocji przekonały go jednak, że to właśnie muzyka celtycka powinna stać się jego przeznaczneniem.
Obecnie zespół występuje jako trio, jednak do 2005 roku grał w nim jeszcze skrzypek, Gianni Senes, którego pokonała wreszcie ciężka choroba. Podstawowe trio wspiera czasem grająca na bodhranie Raffaella Bergonzi.
Skład zespołu:
Roberto Storace – wokal, gitara 6- i 12-strunowa, bouzouki, banjo, akustyczna gitara basowa, instrumenty klawiszowe, harmonica
Marina Giribaldi – flet, tin whistle
Gianna Williams – wokal, harfa celtycka
Legendarna Kapela Czerniakowska powstała w grudniu 1968 roku.
Od 1971 r zespół zrealizował około 40 nagrań archiwalnych i kilkanaście programów telewizyjnych i radiowych.
W 1972 została nagrana pierwsza płyta w Polskich Nagraniach.
Kapela Czerniakowska to też: 3 złote płyty
Na estradzie odbyliśmy ok 4000 koncertów w Polsce i za granicą : Francja, USA, Niemcy, Czechosłowacja, ZSRR, Szwecja, Anglia.
Oprócz udziału w t.zw. składankach zostały specjalnie dla nas napisane programy: Wiadomo Stolica, Spotkajmy się w Warszawie, Do Pana Wiecha się uśmiecham, Dryndą po Warszawie, Warszawa jest jedna.
Przez 20 lat pracy spotkaliśmy się ze wszystkimi znanymi nazwiskami polskiej sceny estradowej. Ostatnie w swoim życiu występy odbył z nami Mieczysław Fogg.
Nasza kapela istnieje od stycznia 2001 roku. Jesteśmy czteroosobowym zespołem wokalno-instrumentalnym z Opola Lubelskiego. Repertuar nasz stanowią pieśni podwórkowe oraz pieśni biesiadne. Występujemy podczas różnego rodzaju imprez plenerowych, kameralnych. Bierzemy udział w przeglądach. Bawimy ludzi na bankietach, weselach oraz spotkaniach okolicznościowych.
Jesteśmy dwukrotnymi laureatami Puławskiego Przeglądu Zespołów Biesiadnych w latach 2001 oraz 2002.
Skład zespołu:
Janek – gitara akustyczna, śpiew
Darek – akordeon, śpiew
Paweł – mandolinowe banjo, harmonijka ustna
Paweł – kontrabas
Wydawnictwo Osho specjalizuje się we wszelkich sprawach dotyczących medytacji i kultury Dalekiego Wschodu. Od książek, audycji i muzyki, do przeróżnego asortymentu promującego taki styl życia. Szefem firmy jesz człowiek, który dla wielu jest synonimem współczesnego szamanizmu.
Płyta „Osho Zen Tarot” ma towarzayszyć układaniu kart, które można kupić razem z albumem lub osobno. Dla mnie tarot – zwłaszcza w wersji new age, to rzecz zbyt wątpliwa, by zajmować się nią na poważnie. Jednak muzyka, którą proponuja nam specjaliści z Osho brzmi interesująco.
Relaksacyjne, flawiszowe orkiestracje przepełnione klimatem Dalekiego Wschodu, to przepis na dobrą płytę. Dlatego też mimo że nie znam ani grających tu muzyków, ani pochodzenia tych melodii, to po tą i inne płyty ze znaczkiem Osho chętnie sięgnę.
Taclem
Dawno nie widziałem tak nietypowo wydanej płyty – szesnastostronnicowa książeczka z pięknymi zdjęciami Islandii i niemal ani słowa o samym albumie. Pojawia się tytuł i wykonawca (na czternastej stronie), autorzy tekstów i muzyki, oraz podziękowania. Gdzieś tam jeszcze małymi literkami możemy przeczytać o tym kto jest wydawcą. I to wszystko.
Jak interpretować taką płytę? Czy to dodatek do albumiku? Raczej nie. A więc co? Myślę, że mamy po prostu skupić się na muzyce, a zdjęcia to ilustracja do tej nietypowej ścieżki dźwiękowej.
Folkowe i neo-folkowe klimaty, instrumentalne pasaże rodem z ambientu (często w jego mrocznej odmianie) i epickie zadęcie, to ciekawy przepis. Wszystko to wsparte śpiewem w starym skandynawskim języku. Dzięki takiemu zestawieniu powstała płyta niezwykła. Czasem jest wyjątkowo delikatna, innym razem podchodzi pod brzmienia industrialne.
Jeśli wspomnimy, że twórca Thelemy, Steindor Andersen, współpracował z grupami Sigur Ros i HÖH, to takie zestawienie brzmień raczej nas nie zdziwi.
Taclem
Bałkańska muzyka ze Szwecji? Cóż, chyba nie tylko dla mnie brzmi to dość intrygująco. Okazuje się jednak, że taki mariaż jest możliwy i sprawdza się całkiem nieźle. Kilkanaście lat temu za sprawą wydawnictwa Folk Time ukazała się w Polsce kasetowa reedycja ich płyty „Balkanica”. Okazuje się, że przez cały czas nagrywają, mają się nieźle i dalej tworzą muzykę stanowiącą konglomerat różnych wpływów.
Obecnie nie ograniczają się do Bałkanów, choć to one dominują w brzmieniu zespołu. Pojawiają się wycieczki do Turcji i Rosji. Oprócz elementów ściśle folkowych poawia się na tym wszystkim cień rocka, a czasem nawet rocka progresywnego.
Dla wielbicieli muzyki bałkańskiej taka mieszanka zapewne będzie dość oryginalna, bo choć na całym świecie gra siętakie dźwięki, to jednak Szwedzi robią to na swój, wyjątkowy sposób.
Taclem
Mat Walklate i jego „Cold in April”, to przykład, że można nagrać oryginalnie brzmiącą płytę folkową. Większość instrumentalnych kompozycji to utwory praktycznie nieznane, większość autorstwa Mata. Z kolei dla tych, którzy lubią jednak odnaleźć czasem coś już nieco znajomego, przygotowano piosenki – „P Stands For Paddy” i „Come By The Hills”. Drugą z nich śpiewa Mat, pierwszą zaś jego przyjaciel Matt Fahey, który gra też na „Cold in April” partie gitarowe.
Zaproszonych gości jest tu więcej. Paul Cowham gra również na gitarze, Pat O`Reilly na bouzouki, Faul Bradley to kolejny gitarzysta, Vinnie Short na bodhranie, Ben Walker jest flecistą, grającym też uilleann pipes i citternie, Steafan Hannigan obsługuje instrumenty perkusyjne, Andy Dinan i Tony Trundle to skrzypkowie.
Niekiedy nawet w utworach brzmiących tradycyjnie daje się usłyszeć nutkę bluesa, charakterystyczną dla wcześniejszej twórczości Mata Walklate. Dodaje to uroku całemu albumowi.
Taclem
