Miesiąc: Październik 2005 (Page 2 of 5)

StoneRing „Old Songs & New Voices”

Tytuł płyty w jasny i czytelny sposób daje nam do zrozumienia z czym mamy do czy czynienia. Tradycyjne kawałki w autorskim opracowaniu grupy StoneRing. Na szczęście mamy co prawda kawałki znane, ale nie te skrajnie oklepane.
„Bonnie Dundee”, „Far Away in Australia”, „Arthur McBride”, „Spancil Hill” „Ye Jacobites By Name” czy „As I Roved Out”, to bodaj najpopularniejsze utwory z tego zestawu. Co ciekawsze wykonane dość nowatorsko. Z jednej strony bardzo tradycyjnie z drugiej zaś – zwłaszcza od wokalnej strony – sporo się w nich dzieję. Członkowie StoneRing świetnie sprawują się jako chórek i to bardzo dobrze brzmi. Również prowadzące wokale – Beth i Charlie`go Johnsonów – brzmią bardzo fajnie.
Mniej znane kawałki, takie, jak „Erin Gra` Mo Chroi” i „Down By The Glenside” również dobrze świadczą o tej płycie.
Albumem „Old Songs & New Voices” zespół StoneRing wskakuje w moim prywatnym rankingu na szczyt listy tradycyjnych zespołów celtyckich z Ameryki.

Taclem

Benjy Wertheimer „Soul of the Esraj”

Benjy Wertheimer to muzyk jednej z najciekawszych kapel z nurtu world music, jakie dane mi było w ostatnich latach słyszeć. Mowa tu o grupie Ancient Future. Wraz z żoną Heather współtworzy również duet Shantala (nie mylić z belgijską grupą Shantalla).
Jego solowe albumy, to efekt ponad dwudziestoletnich studiów nad muzyką indyjską. Na płycie „Soul of the Esraj” znajduje się pięć kompozycji, z których najkrótsza trwa ponad 10 minut. Mimo, że są to autorskie utwory, to wszystkie nawiązują w bezpośredni sposób do brzmień z Indii. Być może dzięki temu płyta ta ma niepowtarzalny klimat.
Esray to mała odmiana sitaru, na której gra się smyczkiem. Instrument ten pochodzi z Północnych Indii i na tej płycie można go usłyszeć w towarzystwie innych instrumentów, również takich, które pochodzą ze skrajnie odmiennych kręgów kulturowych, jak gitara, harfa celtycka, czy viola da gamba. Multikulturowy wydźwięk ideologiczny nie zmienia jednak faktu, że Benjy Wertheimer tworzy tu doskonałą muzykę.
Płyta ułożona jest tak, jak układają się pory dnia – od świtu, do zmierzchu. Prawdą jest, że doskonale wycisza, ale to nie tylko muzyka medytacyjna. To znacznie więcej. Jeśli szukacie czegoś nowego, to spróbujcie kontaktu z tym albumem.

Rafał Chojnacki

Buki

Buki, a właściwie Kapela Buki, to zespół folkowy w najlepszym znaczeniu tego słowa. Tradycyjne melodie z różnych stron naszego kraju (z uwzględnieniem wycieczek do sąsiadów) stały się podstawą do stworzenia programu, który potrafił zarazić żywiołowością, wzbudzić nostalgię, a przede wszystkim nakłonić do słuchania.
Zespół powstał w 1996 roku przy Żagańskim Pałacu Kultury.
Trzon jego składu tworzyli:
Agnieszka Skoczylas – skrzypce
Beata Skoczylas – flet poprzeczny
Ola Kapiczowska – śpiew i skrzypce
Ewa Wąs – wiolonczela
Piotr Wąs – śpiew i kontrabas
Maciej Borecki – gitara, drumla, bałałajka, instrumenty perkusyjne
Damian Martyniak – bęben, instrumenty perkusyjne
Robert Wiśniowski – akordeon i śpiew
Piotr Semla – konga

Finnegan`s Lads

Holenderska grupa folk-rockowa, wykonujące covery grupy The Pogues i irlandzkie piesenki ludowe w ostrzejszych wersjach.
Skład zespołu:
Erik Brouwers – gitara, wokal
Xavier Hacking – akordeon
Norman Vreuls – gitara basowa
Robert de Groot – perkusja
Bart Dooper – gitara elektryczna
Anne Vroomen – whistle

Finisterra

Niemiecki zespół, działający ze sporym powodzeniem na scenie „medieval rocka” w swoim kraju. Jego muzyka jest łagodniejsza, niż nagrania tuzów gatunku, zespołu In Extremo, więcej w nich nawiązań do gotyckiego rocka.
Oprócz muzyki dawnej można było odnaleźć w twórczości grupy również elementy muzyki celtyckiej.
Występy muzyków często urozmaicają sztuczki z ogniem.
Skład zespołu:
Sabina, die Sarazenerin – śpiew, taniec z ogniem
Malonius – gitara basowa, dudy, taniec z ogniem
Melianda – skrzypce, skrzypce elektryczne, śpiew
Ron Nivenah – gitara elektryczna, dudy, śpiew
Eric – perkusja, instrumenty klawiszowe

Emily Smith

Emily urodziła się w szkockim Dumfriesshire, ale jej babcia – Genowefa – była Polką. Jak sama artystka twierdzi, opowieści babci zawsze były dla niej inspiracją, w rezultacie poświęciła wnuczka jej jedną z własnych piosenek – „Always A Smile”.
Emily zawsze interesowała się muzyką i dość szybko odkryła w sobie talent do komponowania piosenek nawiązujących stylistyką do tradycyjnych szkockich utworów ludowych. Z powodzeniem wykonuje też własne wersje piosenek tradycyjnych.
W 2002 roku zdobyła nagrodę BBC Radio Scotland dla Najlepszego Młodego Muzyka Roku. Przyspieszyło to znacznie jej karierę, pomogli jej bowiem doświadczeni muzycy, tacy, jak John McCusker (Battlefield Band), czy Brian Finnegan (Flook).
Emily Smith wydała jak dotad dwie płyty „A Day Like Today” i „A Different Life”
Strona artystki w Internecie: www.emilysmith.org

El Hombre Pez

Hiszpańska grupa folk-rockowa łącząca brzmienia irlandzkiej muzyki celtyckiej z elementami rocka, jazzu i muzyki latynoskiej. Zespół pochodzi z Santander w okręgu Cantabria, powstał w 2002 roku.
Skład zespołu:
Luis – wokal
Maribel – akordeon, chórki
Fede – gitara basowa
Santi – gitara elektryczna
Borja – flety, whistle, dudy gaita
Boli – perkusja, chórki
El Hombre Pez w Internecie: www.elhombrepez.net

Dust Rhinos

Kanadyjska formacja Dust Rhinos gra ostrego celtyckiego rocka, a pochodzi z miejscowości Winnipeg, w stanie Manitoba, w Kanadzie. Podstawę ich repertuaru stanowią tradycyjne piosenki i tańce z Irlandii, Szkocji i wschodniego wybrzeża Kanady w folk-rockowych aranżacjach. Piszą też własne piosenki inspirowane tradycyjną stylistyką.
Kilkanaście lat koncertowania sprawiło, że grali już na wielu scenach i w wielu krajach. Mimo, że najczęściej można ich spotkać w Kanadzie i w Stanach Zjednoczonych. Grywali już z takimi wykonawcami, jak Alabama, Moxy Fruvous, Leahy, Kenny Rogers i the Commitments.
Jak dotąd na koncie mają trzy płyty – „Sociable”, „Got Guinness” i „Up Your Kilt”.
Skład zespołu:
Geoff Butler – akordeon
Jon Ryan – gitara basowa
Elana Hiller – skrzypce
Brad Friesen – perkusja
Blair McEvoy – gitara akustyczna

Drónadár

Zespół Drónadár pochodzi z Kraju Basków i powstał 1 1998 roku. Ich repertuar bazuje w około 50% na muzyce tradycyjnej, pozostała część, to autorskie kompozycje. Dawne baskijskie rytmy miksują czasem z muzyką celtycką, stąd w ich brzmieniach pojawiają się elementy pochodzące z Bretanii, Irlandii i Szkocji.
Członkowie zespołu grywają również w innych składach. Np. Ivan, dudziarz kapeli prowadzi też własny pipe band (zwany po baskijsku txistu) występujący z zespołem tańca. Sergio zaś gra w orkiestrze policyjnych flecistów.
Jak dotąd grupa ma na koncie jedynie płytę demo.

Skład zespołu:
Tońo Ortega – bas elektryczny
Shanti Basauri – gitara akustyczna i elektryczna
Jose Mari Calleja – pianino
Ricar – perkusja, bębny
Ivan Allue – dudy szkockie, dudy baskijskie, alboka, low i tin whistles
Estitxu Ruiz – skrzypce, wokal
Marian Palacios – wokal prowadzący
Sergio Allue – flety

Bangers & Mash

Holenderski zespół Bangers & Mash powstał na początku lat 90-tych, a dzisiejszy skład utrzymuje się od 1994 roku. Swoją nazwę zawdzięczają popularnemu alkoholowi, który często produkowany jest na wioskach.
Podstawą istnienia zespołu jest wspólna radość płynąca z grania folkowej muzyki opartej głównie na irlandzkim repertuarze. Oprócz tradycyjnych standardów zdarza im się zagrać również coś z przebojów Boba Dylana, czy Georgea Brassensa.
W 1995 roku członkowie zespołu powołali oficjalnie Stowarzyszenie Bangers & Mash, działające non profit. Dzięki niemu mogą ponoć grać za znacznie mniejsze niż inne grupy pieniądze.

Skład zespołu:
Sjanneke van Herpen
Jeroen Stam
Peter Janssen
Lowie van Herpen

Page 2 of 5

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén